ONZIJN continues
ONZIJN, samengesteld door gastcurator Jurgen Bey (Studio Makkink & Bey, en directeur Sandberg Instituut), bestaat uit een tentoonstelling en manifestatie die in de komende maanden op allerlei manieren interventies pleegt in de context van het gebouw en de omgeving van WOW. De deelnemende jonge kunstenaars reageren met hun werk op de unieke locatie van WOW als tijdelijke habitat voor zowel kunstenaars als hostelbezoekers en spelen in op de karaktereigenschappen van de plek, de potentie van community-vorming en kortstondig samenzijn.
De komende weken worden door de deelnemers van ONZIJN verschillende activiteiten georganiseerd.
Workshop driezijdig voetbal en t-shirts maken
Zaterdag 5 november, 15.00 uur
Waèl el Allouche organiseert in december een driezijdige voetbalwedstrijd in de Kolenkitbuurt. El Allouche is gefascineerd door de relatie tussen het collectieve van het steeds veranderende team en het persoonlijke van de voetbalshirts die hij samen met de teams wil vormgeven. Hiervoor zoekt hij voetballiefhebbers, buurtbewoners, kunstenaars, kortom iedereen die van een potje ballen houdt. Op 5 november geeft Waèl het startshot met een workshop. Op 18 december vindt het slot-toernooi plaats op een voetbalveld vlakbij WOW.
Workshop Maskers maken
Donderdag 10 november, 19.00 uur
JLDianthus organiseert een workshop maskers maken. De kunstenares nodigt het publiek uit om op het gezicht van een ander een zelfportret te maken en zo jezelf beter te leren kennen.
JLDianthus (NL) is een multimediakunstenaar in de breedste zin van het woord. Thema’s die vaak voorkomen in haar werk zijn gender, het ritueel, seksualiteit, subculturen, perceptie en verleiding, mythologie en sociaal-maatschappelijk (on)vermogen.
JLDianthus is veel bezig met het ‘gezicht’ als derde dimensie, landschap, spiegel, masker. Kunstenaars gebruiken of verbergen hun gezicht om iets uit te drukken. In vele culturen heeft het masker grote betekenis; het Latijnse woord ‘persona’ betekent masker. Het betreft de totale bepaling van het zelf ten aanzien van de ander. Het masker verbergt iets en het masker laat juist iets zien. Voor ONZIJN geeft JLDianthus workshops: het aanbrengen van de portretten bij een ander is een intiem proces, waarbij de maker zichzelf projecteert.
Rondleiding Kolenkitbuurt en lezing
Donderdag 17 november, 16.00 uur
Marjanne Kuipers wandelt met publiek door de Kolenkitbuurt, waarna Yuri Veerman een performance lecture geeft over zijn Stardust Machine waarmee euro’s worden vermalen tot stof.
Kuipers (NL) studeerde af met het fotografieproject Wederafbouwarchitectuur. Dit werk, over de langzame verdwijning van de wederopbouwarchitectuur, werd genomineerd voor de Hendrik Valk Prijs. Sinds haar afstuderen werkt ze aan verschillende grafische opdrachten in haar studio in Arnhem. Voor ONZIJN onderzoekt ze gemeenschapsvorming in de Kolenkitbuurt. Op zoek naar de identiteit van deze veelbesproken wijk gaat ze in gesprek met bewoners en documenteert ze haar ervaringen in een boek.
Kunstenaar en ontwerper Yuri Veerman (NL) begeeft zich met zijn werk op de grens tussen kunst, ontwerp en performance. Het vertrekpunt in zijn werk is de relatie tussen een ongrijpbaar idee (crisis, land of volk) en de grijpbare verschijning (munt, vlag of volkslied). Als je de banen Stardust Machine: als je een munt tot stof vermaalt, waar gaat de waarde dan naar toe? Veerman gaat in zijn werk op zoek naar nieuwe verhalen die in deze symbolen verscholen liggen.
Muziekperformance en filmavond
Donderdag 1 december, 19.00 uur
Klaske Oenema neemt in haar werk vaak het alledaagse als uitgangspunt, aan de hand waarvan ze de verhouding van mensen ten opzichte van elkaar onderzoekt. Zij geeft een muziekperformance samen met een artist in residence van WOW.
Hierna vertoont Joanne Hakkert Martha Rosler’s Semiotics of the Kitchen (1975) en Disney’s Alice in Wonderland (1951) en legt de link met haar eigen film Programming the body: een visueel en inhoudelijk onderzoek naar de verpakking van orale hormonale anticonceptie. In deze film confronteert ze het stereotype van de hysterische vrouw met de symboliek van disciplinaire architectuur en geschiedenis van ‘compliance packaging’. Opgebouwd uit oudere films en documentaires behandelt het werk de mythe van de zwervende baarmoeder en viriele betutteling; een confronterende film met een zeer persoonlijk einde.